Categories

Μια επιτυχημένη πρώτη διάσωση για το 2024 , σε ένα λυπηρό γεγονός. Στο Ροδοχώρι Νάουσας δηλητηριάστηκαν με φόλα αδέσποτα σκυλιά, δυστυχώς τα δυο κατέληξαν και αγνοούνται πέντε. Επίσης δηλητηριάστηκε ένα γεράκι Γερακίνα , το οποίο με την άμεση χορήγηση ατροπίνης από την εθελόντρια και Πρόεδρο κα. ΒούλαΤζεβελέκου, από τους  «Φίλους των Ζώων Νάουσας» και την κτηνίατρο κα. Ζωή Θανασούλη , σώθηκε. Η απελευθέρωση του σήμερα μας γέμισε με συναισθήματα χαράς και ελπίδας!!!

Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων αποτελεί μια από τις κύριες αιτίες μη φυσικού θανάτου πολλών προστατευόμενων ειδών πανίδας που ενδιαιτούν σε αγροτικές, ημι-αγροτικές και ορεινές περιοχές, ενώ είναι παράλληλα κίνδυνος για τη δημόσια υγεία. Αποτελεί κοινή πρακτική σε πολλές αγροτικές περιοχές της Ευρώπης και σε χώρες της Μεσογείου, ενώ είναι μια ευρέως διαδεδομένη και βαθιά ριζωμένη συνήθεια για την εξόντωση του πληθυσμού των χαρακτηριζόμενων "επιβλαβών" ζώων (αλεπούδων, ασβών, λύκων, κ.ά.) τα οποία προκαλούν ζημιές στη φυτική και ζωική παραγωγή. Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων είναι αποτέλεσμα σύγκρουσης μεταξύ κοινωνικών ομάδων, με συνηθέστερη αυτή μεταξύ κτηνοτρόφων και κυνηγών. Η χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων έχει επίσης συχνά στόχο τον έλεγχο του πληθυσμού της αλεπούς, η οποία θεωρείται ότι επηρεάζει την κάρπωση του λαγού και άλλων θηραμάτων.

Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων καθώς είναι μία πολύ διαδεδομένη πρακτική στην Ελλάδα πλήττει σημαντικά τα αρπακτικά πουλιά, ιδιαίτερα τα πτωματοφάγα όπως είναι ο Γυπαετός (Gypaetus barbatus), το Όρνιο(Gyps fulvus) και ο Ασπροπάρης (Neophron percnopterus), καθώς και απειλούμενα είδη θηλαστικών της Ευρώπης, όπως η καφέ Αρκούδα (Ursus arctos), ο Λύκος (Canislupus), το Τσακάλι (Canis aureus) και ο Λύγκας (Lynx pardinus στην Ιβηρική χερσόνησο και Lynx lynx στα Βαλκάνια). Από τα οικόσιτα ζώα πλήττει σημαντικές παραδοσιακές αυτόχθονες φυλές όπως τον Ελληνικό Ποιμενικό Σκύλο, αλλά και τους υπόλοιπους ποιμενικούς σκύλους φύλαξης των κοπαδιών από επιθέσεις σαρκοφάγων θηλαστικών Η απώλεια ποιμενικών σκύλων σε μερικές περιοχές είναι αρκετά εκτεταμένη και συχνή και έχει ως αποτέλεσμα την ελλιπή φύλαξη των κοπαδιών που επιφέρει με τη σειρά της οικονομικές απώλειες και ενδέχεται να οδηγήσει σε ένα εκ νέου φαύλο κύκλο χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων. Ακόμη, σημαντικός αριθμός κυνηγετικών σκύλων, πλήττεται από την παράνομη αυτή πρακτική……

Το τεύχος (52 σελ.) «Προτάσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων για την αντιμετώπιση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην Ελλάδα», μπορείτε να το διαβάστε εδώ: https://www.callisto.gr/sites/www.callisto.gr/files/downloads/ngos_proposals_againsts_poisoning_in_greek.pdf

Μπορείτε να διαβάσετε ένα πλήρες δημοσίευμα στο https://dasarxeio.com  με τίτλο  «Η παράνομη χρήση δηλητηριασμένων δολωμάτων κατά της άγριας πανίδας: μια σοβαρή απειλή για τη φύση και την περιβαλλοντική έννομη τάξη», εδώ: https://dasarxeio.com/2020/10/02/87017/

Όπως κάθε χρόνο, την Άνοιξη παρατηρούνται πολλές διασώσεις. Αυτό οφείλεται στην εποχή φωλεοποίησης και αναπαραγωγής , αλλά και σε διάφορα ατυχήματα. Έτσι οι Διασώστες της ΠΟΔΑΖ θα βρούν πτηνά που έχουν κτυπήσει σε παράθυρο, ή νεοσσούς που έχουν πέσει από την φωλιά, ή σοκαρισμένα πουλιά στο έδαφος.

Η εκπαίδευσή τους και η πρόθεσή τους να βοηθήσουν την άγρια πανίδα της χώρας μας, τους δίνουν την δυνατότητα να ανταποκρίνονται με συνέπεια και να βοηθούν να φτάσει το πτηνό με πρόβλημα στις εγκαταστάσεις των Οργανώσεων που παρέχουν περίθαλψη.

Τον Απρίλιο, το 1^οΣύστημα Προσκόπων Κρανιδίου διέσωσε μια κουκουβάγια, μια Γλαύκα (Athene noctua) που φρόντισε να φτάσειασφαλής στην ΑΝΙΜΑ για περίθαλψη.

Επίσης τον Απρίλιο, οι Παλαιοί Πρόσκοποι Ηρακλείου Κρήτης διέσωσαν έναν Γλάρο, μια Νερόκοτα και μια Σταχτάρα που έστειλαν με χορηγία της ΑΝΕΚ στην ΑΝΙΜΑ.

Αλλά και οι Παλαιοί Πρόσκοποι της Καβάλας, με την πολυπληθή τους ομάδα Διάσωσης, φρόντισαν να φτάσει ένας τραυματισμένος Γλάρος στην ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ, στην Θεσσαλονίκη.

Πολύ ενδιαφέρουσα ήταν και η διάσωση ενός Κρικομυγοχάφτη (Ficedula albicollis)από τους Διασώστες της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων 3^ου Συστήματος Α/Π Νέας Ιωνίας  Βόλου. Είναι ένα μικρό πτηνό(12,5 εκ.) που δεν αναπαράγεται στην Ελλάδα αλλά περνάει κατά τις μεταναστεύσεις του, οπότε και μπορεί να είναι κοινός στα νησιά του Αιγαίου και στην ηπειρωτική Ελλάδα, κυρίως σε κήπους, ελαιώνες, φυτοφράκτες. Εκτός από τον παρδαλό χρωματισμό του, ο Κρικομυγοχάφτης μπορεί να γίνει αντιληπτός και από τη φωνή του, ένα δυνατό «ιιπ» που θυμίζει φωνή αηδονιού.

Το 1ο Σύστημα Προσκόπων Πύργου διέσωσε έναν Κισσόκουκο (Clamator glandarius)και τον έστειλε για περίθαλψη στην ΑΝΙΜΑ. Ο Κισσόκουκος είναι ένα σπάνιο είδος, συγγενικό με τον κοινό κούκο. Εντυπωσιακός στην εμφάνισή του λόγω του χαρακτηριστικού του λοφίου. Παρασιτικό πουλί που αφήνει τα αυγά του στη φωλιά άλλων πουλιών.

Είναι ελαφρώς μεγαλύτερος από τον Κούκο τον κοινό και φτάνει τα 40 εκατοστά μήκος, και διαφέρει στον χρωματισμό του φτερώματός του. Έχει ασημόγκριζη κορώνα με χαρακτηριστικό λοφίο, γκρίζα φτερά με λευκά στίγματα, ενώ ο λαιμός και το στήθος είναι μπέζ, η κοιλιά είναι λευκή και τα πόδια σκουρόχρωμα.

Και η πιο πρόσφατη διάσωση ήταν αυτή ενός γερακιού Κιρκινέζι από το Σύστημα της Αγιάς Μαγνησίας που εστάλη στην ΔΡΑΣΗ.

Πρέπει όλοι να γνωρίζετε ότι η εύρεση ενός πουλιού που δεν αποφασίζει αμέσως να πετάξει μακριά όταν το πλησιάσετε είναι ένα πολύ καλό σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά. Τα πουλιά έχουν μια ισχυρή αίσθηση αυτοσυντήρησης- τόσο ισχυρή που θα αρνηθούν να δείξουν οποιαδήποτε σημάδια τραυματισμού μέχρι η κατάστασή τους να είναι κρίσιμη.

Συχνά θα χρειαστεί να αιχμαλωτίσετε το πουλί προτού μπορέσετε να αξιολογήσετε ποια πορεία δράσης πρέπει να ακολουθήσετε. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να έχετε πάντα στο μυαλό σας είναι η ασφάλεια - ασφάλεια για εσάς και ασφάλεια για το πουλί.

Για τη δική σας ασφάλεια, αφιερώστε ένα λεπτό για να σκεφτείτε πώς μπορεί να αμυνθεί το πουλί. Θυμηθείτε ότι είστε εκεί για να βοηθήσετε, αλλά από την άποψη του πουλιού, είστε ένας θηρευτής, που ελπίζει σε ένα νόστιμο γεύμα!

Για το πτηνό, πρέπει να γνωρίζετε τους πιθανούς τραυματισμούς και πώς πρέπει να χειριστείτε το πτηνό για να μην προκαλέσετε περισσότερους. Το πρώτο ανακαλύπτεται παρατηρώντας το πουλί για λίγα λεπτά. Προσέξτε για ανεπαίσθητα και όχι τόσο ανεπαίσθητα σημάδια, όπως το σύρσιμο ενός φτερού, η πτώση του ώμου, η μη τοποθέτηση βάρους σε ένα πόδι, η αιμορραγία, η κλίση του κεφαλιού και η ικανότητα των πτηνών να εστιάζουν. Οι ανωμαλίες σε αυτούς τους τομείς θα σας βοηθήσουν να πληροφορηθείτε για την τρέχουσα κατάσταση του πουλιού.

Ας δούμε κάποιες περιπτώσεις και πως πραγματοποιούμε την βασική διάσωση:

Σοκαρισμένο πτηνό από κρούση σε παράθυρο Αν έχετε βρει ένα πουλί που μόλις χτύπησε το παράθυρό σας, τοποθετήστε το σε ένα μικρό, ήσυχο, κλειστό κουτί με μικρές τρύπες για να κυκλοφορεί ο αέρας.  Αφήστε το σε ένα δωμάτιο για να συνέλθει για μια ώρα και δείτε πώς συμπεριφέρεται.  Αν φαίνεται να κρατιέται καλά και θέλει να πετάξει μακριά, προσπαθήστε να το αφήσετε να φύγει. Μερικές φορές το πουλί χρειάζεται απλώς να συνέλθει από το σοκ. Εάν το πουλί δεν καλυτερεύσει, επικοινωνήστε στο 6972664975(ΑΝΙΜΑ-Αθήνα), 6979914852 (ΔΡΑΣΗ για την ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ-Θες/νίκη)

Σοκαρισμένο πτηνό κοντά στοδρόμο Αν βρείτε ένα τραυματισμένο πτηνό στην άκρη του δρόμου, μπορεί ναέχει χτυπηθεί από όχημα. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να το στείλετε άμεσασε ένα Κέντρο Περίθαλψης. Εάν πρόκειται για αρπακτικό πτηνό, προσέξτε τα νύχιακαι το ράμφος του, τα οποία είναι πολύ επικίνδυνα.

Για να περιορίσετε τον κίνδυνο τραυματισμού (για το πουλί και για εσάς), σκεπάστε το με ένα αδιαφανές ύφασμα πριν το μαζέψετε. Τα γάντια είναι επίσης χρήσιμα. Αυτό θα σας προστατεύσει από τα νύχια και το ράμφος, ενώ για το πουλί θα δημιουργήσει λιγότερο στρες.  Στη συνέχεια, τοποθετήστε το σε ένα κουτί από χαρτόνι με τρύπες, και μεταφέρετέ το στον πλησιέστερο κτηνίατρο.

Νεαρή κουκουβάγια στο έδαφος  Τα νεαρά νυκτόβια αρπακτικά φεύγουν νωρίς από τη φωλιά χωρίς να ξέρουν πραγματικά να πετούν, αλλά κινούνται. Δεν εγκαταλείπονται. Το σούρουπο, οι γονείς έρχονται να τα ταΐσουν.  Εάν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος θήρευσης, μπορείτε απλώς να την τοποθετήσετε σε ένα κλαδί ή λίγο πιο μακριά (το πολύ 50μέτρα από το σημείο όπου βρέθηκε).  Το γεγονός ότι το αγγίξατε δεν επηρεάζει τους γονείς. Σε αντίθεση με τα θηλαστικά, τα πουλιά δεν εγκαταλείπουν τα μικρά τους. Μπορείτε να ελέγξετε κατά το σούρουπο ότι οι γονείς ταΐζουν τα μικρά, αν απομακρυνθείτε. Να είστε διακριτικοί.  Τα μικρά έχουν 99% πιθανότητα επιβίωσης αν μεγαλώσουν από τους γονείς τους στη φύση, σε αντίθεση με ένα κέντροδιάσωσης.

Σταχτάρα στο έδαφος  Κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, δεν είναι ασυνήθιστο να συναντήσετε μία Σταχτάρα  στο έδαφος ή ένα χελιδόνι. Μπορεί να έχουν ζαλιστεί από τη ζέστη της ημέρας και να έχουν λιποθυμήσει, καταλήγοντας στο έδαφος. Τα νεαρά πουλιά μπορεί επίσης να έχουν πέσει από τη φωλιά, αφού δεν κατάφεραν να απογειωθούν για πρώτη φορά. Ορισμένα από αυτά τα πουλιά μπορεί να είναι σε θέση να απογειωθούν ξανά μόνα τους μετά από μια ανάπαυση. Προσπαθήστε να το κάνετε να επανεκκινήσει μόνο του, αφού το βάλετε σε δροσερό μέρος.

Νεοσσός στο έδαφος  Το μικρό μπορεί να έχει πέσει από τη φωλιά: ψάξτε ψηλά στα κλαδιά του πλησιέστερου δέντρου. Αν είναι αδύνατο να το επανατοποθετήσετε στην φωλιά λόγω ύψους, μπορείτε να το τοποθετήσετε σε ένα μικρό κουτί κρεμασμένο στο δέντρο. Οι γονείς θα συνεχίσουν να το ταΐζουν. Μείνετε για λίγο και παρατηρήστε, προσπαθώντας να είστε όσο το δυνατόν πιο διακριτικοί.  Ο νεοσσός θα πρέπει να επιστρέψει στη φωλιά το συντομότερο δυνατό, καθώς χρειάζεται ζεστασιά (δεν έχει ακόμα φτερά).Εάν αυτό δεν είναι δυνατό, επικοινωνήστε με ένα κέντρο περίθαλψης και κρατήστε το νεοσσό σε ένα ζεστό κουτί με μια θερμοφόρα τυλιγμένη σε ένα πανί (κίνδυνος ζεματίσματος σε άμεση επαφή). Κάντε μικρές τρύπες στο κουτί για να κυκλοφορεί ο αέρας.

Ευχόμαστε να περάσει και αυτή η Άνοιξη με τις λιγότερες δυνατόν διασώσεις και τους Διασώστες της ΠΟΔΑΖ έτοιμους για κάθε ενδεχόμενο!

Την Δευτέρα20 Φεβρουαρίου  2023, οι Διασώστες του 8^ουΣυστήματος Τούμπας έλαβαν τηλεφώνημα από τον ΑΡΧΕΛΩΝ για υποστήριξη μεταφοράς τραυματισμένης θαλάσσιας χελώνας Caretta caretta. 

Αμέσως στήθηκε μια γέφυρα επικοινωνίας και διάσωσης μεταξύ Διασωστών ΑΡΧΕΛΩΝ και της ΠΡΟΣΚΟΠΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΖΩΗΣ του 8ου Σύστηματος Προσκόπων Τ.Ε. Τούμπας (Κατερίνας Αγγελίδου και Θεόδωρου Μητρόπουλου).

 Έπρεπε να μεταφερθεί από την Κτηνιατρική κλινική εξωτικών ζώων του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟΥ Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης, μία θαλάσσια  Χελώνα 40 κιλών (1,20 μήκος, 0,50 πλάτος) ( η χελώνα είχε βρεθεί στην Μηχανιώνα τραυματισμένη μεταφέρθηκε από το Λιμεναρχείο στην Κτηνιατρική κλινική του ΑΠΘ ),  από την κλινική του ΑΠΘ, στα ΚΤΕΛ για να συνεχίσει το ταξίδι στην Γλυφάδα, όπου βρίσκεται το Κέντρο Διάσωσης Θαλάσσιων Χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ. Εκεί θα συνεχίσει την ανάρρωση της μέχρι την ημέρα απελευθέρωσης της στην θάλασσα. ''Βάζουμε το λιθαράκι μας για την συνέχιση της Άγριας Ζωής & Πανίδας.  Η επιχείρηση είχε απόλυτη επιτυχία!

Υπενθυμίζουμε πως αν βρούμε τραυματισμένη ή νεκρή θαλάσσια χελώνα ακολουθούμε τις παρακάτω ενέργειες:

1. Kαλούμετον ΑΡΧΕΛΩΝ - Δίκτυο Διάσωσης στο 210 8944444 ή στο 6941511511

2.Μεταφέρουμε τη χελώνα σε ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ μακριά από κόσμο και θόρυβο. ΤΗ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ (ποτέ από τα πτερύγια ή το κεφάλι). Αν είναι μεγάλο ζώο που θα μεταφερθεί από 2 άτομα τη σηκώνουμε πιάνοντας το καβούκι πίσω από τον αυχένα και πάνω από την ουρά. ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ ΤΟ ΖΩΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ φροντίζοντας να μη διπλωθούν από κάτω τα πτερύγια του.

3.Φροντίζουμε το ζώο να είναι σε ΠΡΟΦΥΛΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΕΡΑ. Τους θερινούς μήνες καλό είναι να σκεπάζεται ιδιαίτερα στα τραύματά του με ένα ΥΓΡΟ ΥΦΑΣΜΑ. Η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους 15 βαθμούς C. Δεν είναι απαραίτητο, η χελώνα να μπει στο θαλασσινό νερό, ιδιαίτερα όταν είναι τραυματισμένη στο κεφάλι ή εξαντλημένη, τότε ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ.

4. Αν έχει μπλεχτεί σε δίχτυα ή πετονιά, τα αφαιρούμε πολύ προσεκτικά κόβοντάς τα με ψαλίδι ή κόφτη (η χρήση μαχαιριού ενέχει κινδύνους τραυματισμού). Σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΑΓΚΙΣΤΡΙ Ή ΠΕΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ Ή ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

5. Ελέγχουμε όλα τα πτερύγια για τυχόν ΣΗΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ (tags) και σημειώνουμε τον αριθμό του, αν υπάρχει

6.Κατεβάζουμε (https://www.archelon.gr/files/Deltio_Ekthalassosis.pdf) και συμπληρώνουμε το «Δελτίο Εκθαλάσσωσης» προσεκτικά για να βοηθήσουμε τόσο αυτήν όσο και όλες τις άλλες χελώνες, και το στέλνουμε στον ΑΡΧΕΛΩΝ με email: rescue@archelon.gr.

Περισσότερα στο site του Συλλόγου για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας ΑΡΧΕΛΩΝ: www.archelon.gr

Το πρώτο περιστατικό διάσωσης για το 2023 είχαν τις προηγούμενες μέρες Διασώστες της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής του5ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Μήθυμνας Λέσβου.

Την περασμένη εβδομάδα κάτοικος της Ερεσού της Δυτικής Λέσβου εντόπισε μία Γερακίνα (Buteo buteo) ακινητοποιημένη. Αφού την μάζεψε προσεκτικά σε χαρτόκουτο, Διασώστης που ειδοποιήθηκε, έσπευσε στο σημείο, περιμάζεψε το μεγάλο αρπακτικό και, αφού επικοινώνησε με την ΑΝΙΜΑ - Σύλλογο Προστασίας Άγριας Ζωής στην Αθήνα, μεταφέρθηκε στο 5ο Σύστημα Ν/Π, όπου του δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Το άτυχο πτηνό έφερε μικρό τραύμα κάτω από την αριστερή φτερούγα του μη μπορώντας να πετάξει.

Την επόμενη μέρα το πουλί τοποθετήθηκε σε ειδικό κουτί για αποστολή και παραδόθηκε στο καράβι από Μυτιλήνη για Πειραιά, όπου το παρέλαβαν μέλη της ΑΝΙΜΑ παρέχοντάς του την κατάλληλη ιατρική περίθαλψη.

Συνεχίζουμε!

Στρατής Σγουρνιός

To πτηνό αυτό είναι κοινό από τα αρπακτικά, καθώς εξαπλώνεται σε μια πολύ μεγάλη ποικιλία βιοτόπων σε όλη σχεδόν την Ευρώπη, εκτός από τις βορειότερες περιοχές της Σκανδιναβικής χερσονήσου. Η Γερακίνα είναι το αρπακτικό που τραβά περισσότερο την προσοχή στις περιοχές που εμφανίζεται, είτε με τη χαρακτηριστική κραυγή της καθώς πετώντας «χτενίζει» μια περιοχή αναζητώντας τροφή, είτε με την παρουσία της σε εμφανή, ψηλά σημεία που κάθεται παρατηρώντας την περιοχή τριγύρω. Δείχνει σαν το περισσότερο εξοικειωμένο είδος ημερόβιου αρπακτικού πτηνού με τον άνθρωπο καθώς η προσπάθειά της να εξασφαλίσει την τροφή της συχνά την φέρνει αρκετά κοντά σε ανθρωπογενείς βιοτόπους.

H Γερακίνα (Buteo buteo) είναι ένα μεσαίου μεγέθους αρπακτικό πτηνό αλλά από τα μεγαλύτερα είδη των γερακιών (γερακίνες, γεράκια, κίρκοι, ξεφτέρια, σαΐνια, πετρίτες, κιρκινέζια) με μήκος κοντά στα 60 εκατοστά, άνοιγμα φτερών μέχρι και 1,3 μέτρα και βάρος μέχρι και 1,2 κιλά. Το σώμα της είναι συμπαγές, ο λαιμός κοντόχονδρος, η ουρά μεσαίου μήκους και οι φτερούγες φαρδιές. Όταν κάθεται σε ένα σημείο το σώμα της είναι αρκετά όρθιο σε σχέση με άλλα αρπακτικά. Το χρώμα της παρουσιάζει πολύ μεγάλη ποικιλότητα, από πολύ σκούρο μέχρι πολύ ανοικτό, συνήθως ραχιαία το σώμα, η ουρά και οι φτερούγες με χρώμα σκούρο καστανό, κοιλιακά η ουρά υπόλευκη με πυκνές γκρι ρίγες και στην άκρη παχιά μαύρη λωρίδα, και οι φτερούγες υπόλευκες με σκούρες ρίγες και μαυριδερή πίσω ακμή και κορυφές τους, σκουρόχρωμη η κοιλιακή περιοχή του σώματος με μιαα νοιχτόχρωμη ζώνη στο στήθος. Φωλιάζει σε δάση ή συστάδες δέντρων σε ορεινές έως πεδινές περιοχές, πάντα κοντά σε ανοιχτές εκτάσεις όπως ανοικτές πεδιάδες, γεωργικές εκτάσεις, υγροτόπους. Aπαντάται σχεδόν σε όλους τους βιοτόπους συνήθως να περιπολεί στον αέρα ή να επιτηρεί μια περιοχή, ακόμα και δίπλα στο οδικό δίκτυο ενώ, πολύ συχνά εντοπίζεται στην κορυφή στύλων, φρακτών, δέντρων καραδοκώντας τη λεία της. Η τροφή της γερακίνας αποτελείται από μικρά θηλαστικά, πουλιά, ερπετά, αμφίβια και ασπόνδυλα, και φυσικά από νεκρά ζώα. Ανεμοπορεί σε μεσαίο ύψος και «βουτάει» στο έδαφος όταν εντοπίσει κάτι ενδιαφέρον.

Όπως αναφέρει στον ισότοπο του ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, η Γερακίνα (Buteo buteo) προστατεύεται επαρκώς, αλλά όχι αυστηρά, τόσο σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο. Η μεγάλη εξάπλωση του είδους και οι ικανοποιητικοί πληθυσμοί της δεν προκαλούν ανησυχία για το μέλλον της. Οι άμεσες πιέσεις πάνω στους πληθυσμούς της σχετίζονται με τη θανάτωσή της από τη λαθροθηρία και την κατανάλωση δηλητηριασμένων δολωμάτων. Οι έμμεσες πιέσεις σχετίζονται με τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων που διαβιεί και τη μείωση των θηραμάτων της.

Η ιστορία διάσωσης

Την Κυριακή 21 Αυγούστου 2022 πραγματοποιήθηκε η 37η διάσωση μας, με έναν Χουχουριστή. Ένα μέλος της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής, της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων του 3ου Συστήματος Αεροπροσκόπων Νέας Ιωνίας Βόλου, η Λύτρα Μαρία παρέλαβε από την κυρία Νίνα Σαρβανίδου όπου και τον βρήκε ένας νεαρός Θεσσαλονικιός και τον έδωσε. Ο Χουχουριστής είναι χτυπημένος στο φτερό του, μάλλον από αυτοκίνητο. Το πτηνό βρέθηκε στο Χόρτο Πηλίου.

Ο Χουχουριστής ή Χούχουλας ή Χουχουλόγιωργας έχει πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές από την κοινή κουκουβάγια. Ο Χουχουριστής είναι μια μεσαίου μεγέθους γλαύκα (η ομάδα πτηνών που περιλαμβάνει όλες τις κουκουβάγιες, μπούφους, γκιώνηδες, νυχτοπούλια, κ.λπ.) με μήκος που φτάνει τα 43 εκατοστά, βάρος μέχρι και 590 γραμμάρια και άνοιγμα φτερών μέχρι και 104εκατοστά.

Μετά από επισταμένη φροντίδα (καθαρισμός – ενυδάτωση -τάισμα), σε επικοινωνία που είχαμε με τους ειδικούς από το Κέντρο Περίθαλψης «ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» ο Χουχουριστής διανυκτέρευσε στην εστία μας και την επόμενη μέρα μέσα σε καινούργιο χαρτόκουτο ταξίδεψε για την Θεσσαλονίκη.

Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον νεαρό Θεσσαλονικιό που βρήκε το πτηνό, την κυρία Νίνα Σαρβανίδου που το μετέφερε στο Βόλο, καθώς και το Κ.Τ.Ε.Λ. Μαγνησίας για την δωρεάν μεταφορά του στην Θεσσαλονίκη.

Η επανένταξη του Χουχουριστή

Έχουν περάσει πάνω από δύο χρόνια από την πρώτη μας διάσωση έχοντας κάνει πάνω από 45 διασώσεις. Ήρθε η μεγάλη στιγμή για τα μέλη της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής, της Ένωσης Παλαιών Προσκόπων του 3ουΣυστήματος Αεροπροσκόπων Νέας Ιωνίας Βόλου, να γίνει η απελευθέρωση - επανένταξη ενός νυκτόβιου πτηνού (Χουχουριστής) στο φυσικό του περιβάλλον. Το πτηνό  έφτασε στα χέρια μας μετά από πολύμηνη παραμονή στο κέντρο περίθαλψης «Η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» στην Θεσσαλονίκη. Αφού έγινε η περίθαλψη του ήρθε ο καιρός για την επανένταξή του. Όταν το στείλαμε ήταν τόσο μικρός που χωρούσε ανάμεσα στις δύο παλάμες των χεριών μας και τώρα που επέστρεψε είχε μεγαλώσει πάρα πολύ. Η ομορφιά του είναι απερίγραπτή καθώς και το πέταγμά του. Τα συναισθήματα πάρα πολλά και υπέροχα, η ευχαρίστηση μεγάλη και η ικανοποίηση απίθανη.

Θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην υπεύθυνη της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής Λύτρα Μαρία για τη μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλε για την επαναφορά του πτηνού στον Βόλο, επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ το Κέντρο Περίθαλψης «Η ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ» για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε να αναλάβουμε ένα τέτοιο σπουδαίο έργο καθώς και τον κύριο που μετέφερε το πτηνό από τη Θεσσαλονίκη στο Βόλο όπου θέλει να μείνει ανώνυμος. Να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά, σε όλη την Ελλάδα, που Πρόσκοποι απελευθερώνουν ένα νυκτόβιο αρπακτικό. 

Χουχουριστής (Strix aluco)

Όπως αναφέρει στον ισότοπο του, ο Φορέας Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού, ο Χουχουριστής πιθανόν να παραξενέψει το ευρύ κοινό καθώς οι περισσότεροι ονομάζουν «κουκουβάγιες» όλα τα είδη της οικογένειας των Γλαυκών που έχουν παρόμοιο μέγεθος και χαρακτηριστικά. Όμως μόνο το είδος Athene noctua είναι η κανονική κουκουβάγια, με τουλάχιστον τέσσερα διαφορετικά είδη να μπερδεύονται με αυτή. Ο Χουχουριστής ή Χούχουλας ή Χουχουλόγιωργας είναι ένα από αυτά, πολλές ομοιότητες αλλά και διαφορές από την κοινή κουκουβάγια. Η πρώτη λέξη του επιστημονικού της ονόματος (Strix)προέρχεται από τη λέξη στριξ, ένα μυθολογικό πτηνό που έφερνε κακούς οιωνούς και τρεφόταν με ανθρώπινη σάρκα και αίμα και ήταν η κοινή ονομασία των γλαυκών, είτε είναι ηχομιμητική λέξη της φωνής του πτηνού. Η δεύτερη λέξη (aluco)προέρχεται από την ελληνική λέξη ολολύζω/ulucus(λατιν.)-allocco-alucο που σχετίζεται πάλι με τη φωνή του ζώου. Η κοινή ονομασία «χουχουριστής» είναι μια ηχομιμητική λέξη από τον ιδιαίτερο, «χουχουριστό» και λυπητερό ήχο που αρθρώνει.

Έχει στιβαρή κατασκευή σώματος, μεγάλο και στρογγυλό κεφάλι με κατάμαυρα μάτια, κοντά πόδια και σχετικά κοντή ουρά. Το χρώμα της είναι καστανοκόκκινο έως γκριζοκάστανο, με σκούρες κηλίδες και λεπτές ρίγες σε όλο τοφτέρωμα με λευκές κηλίδες, ενώ υπάρχουν και λευκές κηλίδες στα φτερά και στο κεφάλι. Είναι μόνιμος κάτοικος φυλλοβόλων και μικτών δασών αλλά και βρίσκονται και κοντά σε αγροτικές ή αστικές περιοχές όταν υπάρχουν κοντά δάση. Δραστηριοποιείται τη νύχτα ενώ την ημέρα αποσύρεται σε κουφάλες δέντρων, σπηλιές ή απλά ξεκουράζεται πάνω σε δέντρα. Τρέφεται με τρωκτικά και μικρά θηλαστικά, αμφίβια και ασπόνδυλα (έντομα, σκώληκες) αλλά και μικρά πουλιά που κουρνιάζουν τη νύχτα. Τις νυχτερινές ώρες κάνει αισθητή την παρουσία του καθώς ακούγεται συχνά και διαθέτει ένα φάσμα διαφορετικών φωνών με χαρακτηριστικότερο το χουχούρισμα που του έδωσε και το όνομά του.

Ο Χουχουριστής προστατεύεται «χαλαρά» σε εθνικό όσο και σε κοινοτικό και διεθνές επίπεδο εντασσόμενος σε λίγες συμβάσεις και καταλόγους. Ο κρυπτικός κυρίως νυκτόβιος τρόπος ζωής και η μεγάλη περιοχή εξάπλωσής του μεταφράζονται σε λίγες άμεσες πιέσεις. Αντίθετα, οι έντονες ανθρώπινες δραστηριότητες που σχετίζονται με τη συρρίκνωση και υποβάθμιση των βιοτόπων πουφωλιάζει, αναπαράγεται και κυνηγά και γενικότερα τη μείωση των δασικών εκτάσεων, αλλά και αγροτικές δραστηριότητες όπως η χρήση μυοκτόνων δηλητήριων, εντομοκτόνων και φυτοφαρμάκων αποτελούν σοβαρότατες έμμεσες πιέσεις που επιδρούν αρνητικά στους πληθυσμούς του Χουχουριστή.

Ο Χουχουριστής καταγράφεται σε φυσικές και σχετικά ανεπηρέαστες από τον άνθρωπο δασικές περιοχές που αποτελούν ένα φιλόξενο και ασφαλές σπιτικό για το είδος αυτό. Οι συναντήσεις του με τον επισκέπτη και τον κάτοικο της κάθε περιοχής δεν είναι πολύ πιθανές καθώς κατά τη διάρκεια της ημέρας «αποσύρεται» και «εμφανίζεται» τη νύχτα. Οι δεισιδαιμονίες που έχουν συνδεθεί με αυτή τη γλαύκα όπως και με την Τυτώ εξαιτίας της «κακοφωνίας» τους και της νυχτερινής δραστηριοποίησής τους δεν πρέπει να μας αποτρέπει από τις προσπάθειες προστασίας και διατήρησής τους, καθώς αποτελούν σημαντικότατο και αναπόσπαστο τμήμα της βιοποικιλότητας.

Ένα σπάνιο απειλούμενο είδος αρπακτικού, έναν Στικταετό (Clanga clanga),διέσωσαν οι Διασώστες της Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Ζωής (ΠΟΔΑΖ) της Λέσβου.

Την περασμένη Παρασκευή 11 Νοεμβρίου, ο Χαράλαμπος Χατζηπαναγιώτης, κάτοικος στη Συκούντα βρήκε στην περιοχή του Ίππειους ένα τραυματισμένο αρπακτικό. Επικοινώνησε με το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής, το οποίο με την σειρά του ενημέρωσε μέλη του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης που ανήκουν στην ΠΟΔΑΖ (Προσκοπική Ομάδα Διάσωσης Άγριας Ζωής). Οι Διασώστες έφθασαν στο σημείο όπου και διαπίστωσαν ότι δεν επρόκειτο για ένα απλό αρπακτικό αλλά για έναν απειλούμενο Στικταετό (Clanga clanga) που στην Ελλάδα λόγω του πολύ μικρού αριθμού που παρατηρείται έχει συμπεριληφθεί στα κινδυνεύοντα είδη.

Οι Διασώστες πρόσκοποι, άμεσα επικοινώνησαν με την ΑΝΙΜΑ, Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής, η οποία παρείχε οδηγίες για τη σωστή διαχείριση του πτηνού. Στη συνέχεια παρείχαν τις πρώτες βοήθειές σύμφωνα με τις οδηγίες που τους δόθηκαν και μετά ο Στικταετός ταξίδεψε για την Αθήνα, όπου τον παρέλαβαν οι εθελοντές της ΑΝΙΜΑ για περαιτέρω περίθαλψη και φροντίδα. «Σε επικοινωνία όπου είχαμε με την ANIMA διαπιστώθηκε ότι ο Στικταετός είναι νεαρός εξαιρετικά αδύναμος και λιποβαρής και για αυτό το λόγο κρίθηκε σκόπιμο να ακολουθήσει ειδική αγωγή με ενδοφλέβια υγρά και ειδική τροφή», είπε ο Μανώλης Αντωνάκης, Διασώστης άγριας ζωής, αρχηγός του 2ου Συστήματος Προσκόπων Μυτιλήνης.

Ας σημειωθεί ότι πρόκειται για ένα ακριβοθώρητο είδος που εξαπλώνεται στις στέπες της κεντρικής και της βόρειας Ασίας και στη διάρκεια του χειμώνα, μεταναστεύει νότια (από τα Βαλκάνια μέχρι και την νοτιανατολική Ασία).

Στη δεκαετία του '80, ο ετήσιος μέσος όρος παρατήρησης τέτοιων αρπακτικών στην Ελλάδα ήταν μόλις 10-15 άτομα που στη μεγάλη τους πλειοψηφία, ήταν νεαρά άτομα. Ακόμη και σήμερα, οι παρατηρούμενοι πληθυσμοί δεν ξεπερνούν τα 70-80 άτομα ενώ έστω κι έτσι, αποτελούν το 50% του διαχειμάζοντος πληθυσμού των Βαλκανίων, πλην Τουρκίας. Αποτελεί χειμερινό επισκέπτη (από Οκτώβριο μέχρι Μάρτιο) ενώ επειδή δεν φωλιάζει, είναι δύσκολο να παρατηρηθεί και να διερευνηθεί η συμπεριφορά του. Τον βλέπει κανείς σε μεγάλους υγροτόπους της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας, Θράκης, δυτικής Στερεάς και Ηπείρου. Μάλιστα, είναι το μόνο είδος του γένους που συχνάζει σε υγροτόπους εξού και η παρουσία του στη Λέσβο. Ο Στικταετός, σπάνια κατεβαίνει νοτιότερα φθάνοντας μέχρι την Κρήτη. Τα νεαρά άτομα, διαφόρων ηλικιών, αποτελούν την πλειονότητα των παρατηρούμενων ατόμων (ποσοστό 80%). Ο συνολικός, πολύ μικρός και έντονα κυμαινόμενος, αριθμός του πληθυσμού του, έχει κατατάξει τον Στικταετό, ειδικά στην Ελλάδα, στην κατηγορία κινδυνευόντων ειδών.

«Οι διασώστες του 2ου Συστήματος θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους όσους συμμετείχαν σε αυτήν την διάσωση, τον κ. Χαράλαμπο Χατζηπαναγιώτη,τον κάτοικο που τον βρήκε, το Κέντρο Περιβαλλοντικής Ενημέρωσης Καλλονής που σε συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου επικοινώνησε μαζί μας, την ΑΝΙΜΑ Σύλλογο Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής για το δύσκολο έργο που έχει αναλάβει και την διαρκή συνεργασία καθώς και το πλήρωμα του πλοίου ΔΙΑΓΟΡΑΣ για την συνεχή βοήθεια στην μεταφορά αγρίων τραυματισμένων ζωών», ανέφερε ο κ. Αντωνάκης. Ενώ ο κ. Στέλιος Μανιώτης Διασώστης Πρόσκοπος ο ίδιος και αναπληρωτής περιφερειακός έφορος Προσκόπων Λέσβου συμπλήρωσε: «Πραγματικά επρόκειτο για ένα περήφανο ζώο, έναν ταξιδιώτη των αιθέρων που μας δημιούργησε δέος κρατώντας τον στα χεριά μας, ανήμπορο να πετάξει ελεύθερος στους ουρανούς. Εμείς ευχόμαστε για την γρήγορη ανάρρωσή του και να επιστρέψει σύντομα στα ταξίδια του».

του Στρατή Μπαλάσκα

 Ήταν τις μέρες του Δεκαπενταύγουστου, όταν το Λιμενικό Σώμα στην Θάσο εντόπισε μια τραυματισμένη Θαλάσσια Χελώνα Caretta caretta.

Μετά από επικοινωνία με το Κέντρο Διάσωσης Θαλασσίων Χελωνών του ΑΡΧΕΛΩΝ, στην Γλυφάδα, οι Λιμενικοί αναζήτησαν βοήθεια για την μεταφορά της χελώνας στην Καβάλα και μετά στην Γλυφάδα Αττικής για περίθαλψη.  Από το Κ.Δ.Θ.Χ. ΑΡΧΕΛΩΝ τους έδωσαν τα στοιχεία επικοινωνίας Διασώστη ΠΟΔΑΖ από το 1^ο Σύστημα Προσκόπων Καβάλας και άρχισε η προσπάθεια.

Η χελώνα είχε βαθύ τραύμα στο κεφάλι, που αρχικά εξέλαβαν ως κτύπημα από προπέλα, επειδή δεν φαντάστηκαν πόσο σκληρός και αδίστακτος μπορεί να είναι ο άνθρωπος που την κτύπησε με αμβλύ εργαλείο….

Η μεταφορά μια μεγάλης θαλάσσιας χελώνας είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα διότι πρέπει να βρεθεί ή να κατασκευαστεί κατάλληλο κουτί μεταφοράς. Πρέπει να ευχαριστήσουμε το Φιλοζωικό Σωματείο Καβάλας «Αίσωπος» για την εξεύρεση κουτιού μεταφοράς αλλά και το Λιμενικό Σώμα - Ελληνική Ακτοφυλακή για την αμέριστη βοήθεια που μας παρείχε σε ότι χρειαστήκαμε όταν παραλάβαμε την χελώνα στο λιμάνι της Καβάλας.

Η θαλάσσια χελώνα έπρεπε να μεταφερθεί με το ΚΤΕΛ Καβάλας, όπου και αντιμετωπίστηκαν κάποια προβλήματα άρνησης μεταφοράς, που ευτυχώς ξεπεράστηκαν. Μετά από λίγες ώρες ταξίδι, η Caretta παρελήφθη από τους Διασώστες του ΑΡΧΕΛΩΝ και έφτασε σώα στην Γλυφάδα στο Κ.Δ.Θ.Χ. για να την φροντίσουν. Η Υπεύθυνη Διάσωσης του ΑΡΧΕΛΩΝ, κα Ειρήνη Κασιμάτη, μας ενημέρωσε ότι το όνομα που δόθηκε στην χελώνα είναι 'Truffle'. Δυστυχώς είναι σε κρίσιμη κατάσταση γιατί το τραύμα στο κεφάλι είναι πολύ βαθύ και εκτεταμένο. Μέχρι και ο εγκέφαλος είναι εκτεθειμένος. Μόλις έχουν νεότερα θα μας ενημερώσουν.

Όπως μας ενημερώνει ο Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας, ΑΡΧΕΛΩΝ (www.archelon.gr)σε περίπτωση που βρεθούμε σε ανάγκη διάσωσης θαλάσσιας χελώνας, ακολουθούμε την παρακάτω διαδικασία:

1. Kαλούμε τον ΑΡΧΕΛΩΝ - Δίκτυο Διάσωσης στο 210 8944444 ήστο 6941511511

2. Μεταφέρουμε τη χελώνα σε ΑΣΦΑΛΕΣ ΜΕΡΟΣ μακριά από κόσμο και θόρυβο. ΤΗ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΒΟΥΚΙ (ποτέ από τα πτερύγια ή το κεφάλι). Αν είναι μεγάλο ζώο που θα μεταφερθεί από 2 άτομα τη σηκώνουμε πιάνοντας το καβούκι πίσω από τον αυχένα και πάνω από την ουρά. ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ ΤΟΖΩΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ φροντίζοντας να μη διπλωθούν από κάτω τα πτερύγια του.

3. Φροντίζουμε το ζώο να είναι σε ΠΡΟΦΥΛΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΟ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΕΡΑ. Τους θερινούς μήνες καλό είναι να σκεπάζεται ιδιαίτερα στα τραύματά του με ένα ΥΓΡΟ ΥΦΑΣΜΑ. Η θερμοκρασία του χώρου δεν πρέπει να πέσει κάτω από τους 15 βαθμούς C. Δεν είναι απαραίτητο, η χελώνα να μπει στο θαλασσινό νερό, ιδιαίτερα όταν είναι τραυματισμένη στο κεφάλι ή εξαντλημένη, τότε ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ, ΕΠΕΙΔΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΝΙΓΕΙ.

4. Αν έχει μπλεχτεί σε δίχτυα ή πετονιά, τα αφαιρούμε πολύ προσεκτικά κόβοντάς τα με ψαλίδι ή κόφτη (η χρήση μαχαιριού ενέχει κινδύνους τραυματισμού). Σε καμιά περίπτωση ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΜΕ ΑΓΚΙΣΤΡΙ ΉΠΕΤΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΧΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ Ή ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

5. Ελέγχουμε όλα τα πτερύγια για τυχόν ΣΗΜΑΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ(tags) και σημειώνουμε τον αριθμό του, αν υπάρχει

6. Κατεβάζουμε ( https://www.archelon.gr/files/Deltio_Ekthalassosis.pdf) και συμπληρώνουμε το «Δελτίο Εκθαλάσσωσης» προσεκτικά για να βοηθήσουμε τόσο αυτήν όσο και όλες τις άλλες χελώνες, και το στέλνουμε στον ΑΡΧΕΛΩΝ με emailστο: rescue@archelon.gr. 

Καθώς η Άνοιξη προχωράει, η φύση ακολουθώντας τους δικούς της ρυθμούς, παρουσιάζει έντονη δραστηριότητα σε όλους τους ζωντανούς οργανισμούς. Τα ζώα και τα πουλιά δημιουργούν οικογένειες και ανατρέφουν τους νεοσσούς τους ή τα μωρά τους, στις φωλιές. Τα ατυχήματα είναι καθημερινότητα και αυξάνεται η πιθανότητα, κάποιο από αυτά να χρειαστεί την βοήθεια των ανθρώπων και ενός Διασώστη της «Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής».

Ακριβώς όπως ένα ασθενοφόρο διασώζει ανθρώπους και μεταφέρει άτομα στο νοσοκομείο, ο Διασώστης της ΠΟΔΑΖ  ως ειδικός σύλληψης και μεταφοράς, έχει κύριο στόχο να ανακτήσει το ζώο και να το μεταφέρει σε έναν Κέντρο Διάσωσης άγριας ζωής ή στον σχετικό κτηνίατρό τους με τον ασφαλέστερο και πιο πρόσφορο τρόπο.

Το πανελλήνιο δίκτυο Διασωστών της ΠΟΔΑΖ, δημιουργήθηκε με χρηματοδότηση του Πράσινου Ταμείου και λειτουργεί με 100 εξοπλισμένα σημεία διάσωσης, έχει δε την δυνατότητα να επέμβει αποτελεσματικά, σε στενή συνεργασία με τις Οργανώσεις διάσωσης και περίθαλψης ΑΝΙΜΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟ, ΑΡΧΕΛΩΝ, ΑΡΙΩΝ,ΔΡΑΣΗ και MOM.

Τα Συστήματα είναι εξοπλισμένα με ένα σακίδιο (FIELD RESCUE KIT) που περιέχει τα απαραίτητα εργαλεία για μια ασφαλή σύλληψη, μετακίνηση και διάσωση ενός ζώου ή πτηνού που κινδυνεύει. Οι Περιφερειακές Εφορείες και οι Ενώσεις Παλαιών Προσκόπων που ανήκουν στο Δίκτυο είναι εξοπλισμένες με ένα ειδικό κουτί (CITY RESCUE KIT) μεταφοράς ζώου και όλα τα εργαλεία που διευκολύνουν την διάσωση της Άγριας Ζωής.

Την 'Ανοιξη και τους καλοκαιρινούς μήνες, οι Διασώστες άγριας ζωής θα δούν να αυξάνονται πολύ οι κλήσεις και οι περιπτώσεις διάσωσης, οι περισσότερες από τις οποίες θα περιλαμβάνουν μωρά και νεαρά ζώα. Το πιο δύσκολο είναι, ότι οι Διασώστες θα πρέπει να κρίνουν σε ποια περίπτωση είναι απαραίτητη η παρέμβαση στη ζωή του μικρού. Θα πρέπει να βασιστούν στην γνώση τους για το είδος (τη φυσική του ιστορία) και στην αξιολόγηση της κατάστασης του ζώου. Σε γενικές γραμμές, οι νεοσσοί που μοιάζουν ξεπουπουλιασμένοι, δεν φωνάζουν ή δεν ανοίγουν το στόμα τους περιμένοντας τροφή, και έχουν μια «θλιβερή» εμφάνιση χρειάζονται άμεση βοήθεια. Τα μωρά των θηλαστικών που είναι κρύα στην αφή και κυρτωμένα σε εμβρυϊκή θέση ή δεν κινούνται πολύ, ακόμη και όταν αγγίζονται, απαιτούν επίσης άμεση βοήθεια. Αυτά τα μωρά πρέπει να ζεσταθούν και γρήγορα.

φωτογραφίες από το Wildlife Center of Virginia

Κάποιο είδος θερμοκοιτίδας που διαθέτουν τα οργανωμένα Κέντρα Περίθαλψης, θα ήταν η καλύτερη λύση γι’ αυτά. Οι απαιτήσεις θερμοκρασίας ποικίλλουν ανάλογα με το είδος και την ηλικία, αλλά γενικά, η θερμοκρασία περιβάλλοντος πρέπει να είναι μεταξύ 29,4-35 βαθμούς C. Ελλείψει θερμοκοιτίδας, οι Διασώστες μπορούν να επινοήσουν μια αυτοσχέδια πηγή θερμότητας που μπορεί ναείναι μια θερμοφόρα, ένα μπουκαλάκι με ζεστό νερό, μια «φωλίτσα» από μαλλί ή fleece ή μια λάμπα θερμότητας.

Καθώς ένα νεαρό ζώο θερμαίνεται, θα αρχίσει να κινείται και πιθανώς να φωνάζει. Εάν δεν το έχουν κάνει ήδη, οι Διασώστες θα πρέπει να κάνουν μια σύντομη εξέταση για να βεβαιωθούν ότι δεν υπάρχουν κρυμμένοι τραυματισμοί, σπασίματα ή παράσιτα, όπως ψύλλοι κλπ. Θα πρέπει να ελέγξουν επίσης σημάδια ασθένειας. Η έκκληση υγρών από τα μάτια ή τη μύτη μπορεί να υποδηλώνει πρόβλημα. Οι Διασώστες θα πρέπει να αξιολογήσουν επίσης το επίπεδο αφυδάτωσης του ζώου και να το ενυδατώσουν με προσοχή.  Συγχρόνως οι Διασώστε θα πρέπει να επικοινωνήσουν με το πλησιέστερο Κέντρο Περίθαλψης της Άγριας Πανίδας για να οργανώσουν την αποστολή και την παραλαβή του ζώου και να λάβουν λεπτομερείς οδηγίες για περαιτέρω φροντίδα του.