Categories

Blog

Τι κάνει το Πρόγραμμα LIFE Bonelli eastMed για τον Σπιζαετό
07 Mar 2022

Ίσως ο πιο δυναμικός από όλους τους αετούς, ο Σπιζαετός είναι χαρακτηριστικό είδος των ανοιχτών μεσογειακών περιοχών, όπου τρέφεται κυρίως με μεσαίου μεγέθους θηλαστικά και πουλιά. Δεν διστάζει να τα βάλει με πουλιά πολύ μεγαλύτερου μεγέθους, υπερασπιζόμενος την επικράτεια ή τη λεία του!

Στην Κρήτη και σε άλλα νησιά του Αιγαίου τον αποκαλούν Φιλάδελφο, επειδή σχεδόν πάντα συναντάται σε ζεύγη, ενώ στην Κύπρο είναι γνωστός ως Περτικοσιάχινο (το σαΐνι που κυνηγά τις πέρδικες).

Αν και παλαιότερα ήταν αρκετά κοινό είδος, ο Σπιζαετός, σύμβολο του μεσογειακού τοπίου, απειλείται σήμερα με εξαφάνιση.

Έχει χαρακτηριστεί από το Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας ως Τρωτό είδος, ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως Κινδυνεύον. Αποτελεί αυστηρά προστατευόμενο είδος, τόσο σε επίπεδο εθνικής όσο και ενωσιακής νομοθεσίας.

 

Τι κάνει το Πρόγραμμα LIFE Bonelli eastMed για τονΣπιζαετό:

- Παρακολουθεί τους Σπιζαετούς και τις φωλιές τους με σκοπό την καταμέτρηση και μελέτη του πληθυσμού τους, την παρακολούθηση της αναπαραγωγικής τους επιτυχίας και τη χαρτογράφηση των επικρατειών τους

- Τοποθετεί δορυφορικούς πομπούς σε νεαρούς Σπιζαετούς ώστε να μάθουμε περισσότερα για τη διασπορά τους και για τον εντοπισμό Σημαντικών Περιοχών για το είδος, με σκοπό την αποτελεσματικότερη προστασία των περιοχών που έχει ανάγκη για την επιβίωσή του

- Καλλιεργεί εγκαταλελειμμένες αγροτικές εκτάσεις, δημιουργεί διάκενα σε περιοχές που έχουν δασωθεί πλήρως και κατασκευάζει ή συντηρεί ποτίστρες, με σκοπό την αύξηση και τη διευκόλυνση αναζήτησης της διαθέσιμης λείας για τον Σπιζαετό

- Τοποθετεί μονώσεις και ειδικές σημάνσεις στο δίκτυο μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος για να αποτραπούν θάνατοι από πρόσκρουση και ηλεκτροπληξία

- Ενημερώνει την αναρριχητική κοινότητα για τις περιοχές που είναι σημαντικές για τον Σπιζαετό και περιορίζει την όχληση κατά τηνπερίοδο αναπαραγωγής του είδους, ρυθμίζοντας την κίνηση οχημάτων και δραστηριότητες όπως το κυνήγι

- Λειτουργεί Ομάδες Ανίχνευσης Δηλητηριασμένων Δολωμάτων με ειδικά εκπαιδευμένα σκυλιά για τον περιορισμό της θανάτωσής των αρπακτικών πουλιών εξαιτίας δηλητηρίασης

- Ενημερώνει και εκπαιδεύει το κοινό και ειδικές ομάδες-στόχο για τη σημαντικότητα του Σπιζαετού, καθώς και για το πώς μπορεί ο καθένας να συμβάλλει στην προστασία του

- Δημιουργεί έναν οδηγό ορθής πρακτικής και ένα εργαλείο ορθής χωροθέτησης έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για να αποφευχθεί η υποβάθμιση του ενδιαιτήματος του Σπιζαετού.

- Δημιουργεί ένα διεθνές δίκτυο συνεργασίας για την προστασία του Σπιζαετού μεταξύ περιβαλλοντικών οργανώσεων, δημόσιων υπηρεσιών και άλλων φορέων από χώρες της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων.

Με πολύ μεγάλη επιτυχία και με πολύ μεγάλη συμμετοχή και ενδιαφέρον υλοποίησε η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, σεμινάριο στις 1 Μαρτίου 2022, με κυρίως θέμα τις πρώτες βοήθειες στην άγρια πτηνοπανίδα.

Στο σεμινάριο έγινε μια πλήρης παρουσίαση του προγράμματος LIFE Bonelli που αφορά τον Σπιζαετό.

Στο video που ακολουθεί μπορείτε να παρακολουθήσετε την Ρούλα Τρίγκου και τον Νίκο Τσιοπέλα, στην παρουσίασή τους.

Πρέπει να προστατεύουμε τα έντομα γιατί ο κόσμος μας εξαρτάται από αυτά!
17 Aug 2021

Τα έντομα έχουν μειωθεί κατά 75% τα τελευταία 50 χρόνια - και οι συνέπειες μπορεί σύντομα να είναι καταστροφικές. Ο βιολόγος Dave Goulson αποκαλύπτει τις ζωτικές υπηρεσίες που εκτελούν σε ένα θαυμάσιο άρθρο που μπορείτε να διαβάσετε στα Αγγλικά, στον σύνδεσμο, στο τέλος του κειμένου.

«Με γοήτευαν, λέει, τα έντομα όλη μου τη ζωή. Μία από τις πρώτες μου αναμνήσεις είναι να βρω, σε ηλικία πέντε ή έξι ετών, μερικές ριγέ κιτρινόμαυρες κάμπιες που τρέφονται με αγριόχορτα στην παιδική χαρά του σχολείου. Τις έβαλα στο άδειο κουτί του μεσημεριανού και τις πήγα σπίτι. Τελικά μεταμορφώθηκαν σε όμορφες πεταλούδες! Αυτό μου φάνηκε μαγικό - και εξακολουθεί να μου φαίνεται.»

 

«Με στοιχειώνει η γνώση ότι αυτά τα πλάσματα βρίσκονται σε παρακμή. Πάνε 50 χρόνια από τότε που μάζεψα για πρώτη φορά αυτές τις κάμπιες στη σχολική παιδική χαρά, και κάθε χρόνος που περνούσε υπήρχαν ελαφρώς λιγότερες πεταλούδες, λιγότερες μέλισσες - λιγότερα από σχεδόν όλα τα μυριάδες μικρά θηρία που κάνουν τον κόσμο να γυρίζει. Αυτά τα συναρπαστικά και όμορφα πλάσματα εξαφανίζονται, μέρα με τη μέρα. Οι εκτιμήσεις ποικίλλουν και είναι ανακριβείς, αλλά φαίνεται πιθανό ότι τα έντομα έχουν μειωθεί σε αφθονία κατά 75% ή περισσότερο από τότε που ήμουν πέντε ετών. Τα επιστημονικά στοιχεία γι ' αυτό ενισχύονται κάθε χρόνο, καθώς δημοσιεύονται μελέτες που περιγράφουν την κατάρρευση πληθυσμών πεταλούδων μονάρχης στη Βόρεια Αμερική, το θάνατο των εντόμων δασικών και λιβαδικών εκτάσεων στη Γερμανία ή την φαινομενικά ασταμάτητη συρρίκνωση των πεταλούδων στο Ηνωμένο Βασίλειο.»

 

Λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πόσο καταστροφικό είναι αυτό, όχι μόνο για την ανθρώπινη ευημερία - χρειαζόμαστε έντομα για να επικονιάσουμε τις καλλιέργειές μας, να ανακυκλώσουμε την κοπριά, τα φύλλα και τα πτώματα, να διατηρήσουμε το χώμα υγιές, να ελέγξουμε τα παράσιτα και πολλά άλλα - αλλά για τα μεγαλύτερα ζώα, όπως π.χ. πουλιά, ψάρια και βάτραχοι, τα οποία βασίζονται σε έντομα για τροφή. Τα αγριολούλουδα βασίζονται σε αυτά για την επικονίαση. Καθώς τα έντομα λιγοστεύουν, ο κόσμος μας σιγά σιγά θα «σταματήσει», γιατί δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτά.

 

Όλο και περισσότερο, οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε πόλεις και μεγαλώνουμε βλέποντας λίγα έντομα εκτός από τις μύγες του σπιτιού, τα κουνούπια και τις κατσαρίδες, οπότε οι περισσότεροι από εμάς δεν μας αρέσουν πολύ τα έντομα. Πολλοί τα φοβούνται. Συχνά αναφέρονται ως δυσάρεστα, σκουπίδια, βρώμικα πλάσματα, που ζουν σε βρωμιά και εξαπλώνουν ασθένειες. Λίγοι λοιπόν εκτιμούν πόσο ζωτικής σημασίας είναι τα έντομα για τη δική μας επιβίωση, και λιγότεροι ακόμα πόσο όμορφα, έξυπνα, συναρπαστικά, μυστηριώδη και υπέροχα είναι τα έντομα!

Τα έντομα υπάρχουν εδώ και πολύ καιρό. Οι πρόγονοί τους εξελίχθηκαν στην αρχέγονη ροή των βυθών του ωκεανού, πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια. Αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των γνωστών ειδών στον πλανήτη μας - τα μυρμήγκια ξεπερνούν τον αριθμό των ανθρώπων - οπότε αν χάσουμε πολλά από τα έντομα μας, η συνολική βιοποικιλότητα θα μειωθεί φυσικά σημαντικά. 

Επιπλέον, δεδομένης της ποικιλομορφίας και της αφθονίας τους, είναι αναπόφευκτο τα έντομα να εμπλέκονται στενά σε όλες τις χερσαίες αλυσίδες τροφίμων και τους ιστούς τροφίμων. Οι κάμπιες, οι προνύμφες και οι ακρίδες είναι φυτοφάγα ζώα, για παράδειγμα, μετατρέποντας το φυτικό υλικό σε νόστιμη πρωτεΐνη εντόμων που χωνεύεται πολύ πιο εύκολα από μεγαλύτερα ζώα. Άλλα, όπως οι σφήκες, τα σκαθάρια και οι μάντιδες (αλογάκι της Παναγίτσας), καταλαμβάνουν το επόμενο επίπεδο στην τροφική αλυσίδα, ως αρπακτικά των φυτοφάγων. Όλοι τους είναι θήραμα για πολλά πτηνά, νυχτερίδες, αράχνες, ερπετά, αμφίβια, μικρά θηλαστικά και ψάρια, τα οποία θα είχαν λίγο ή καθόλου να φάνε αν δεν υπήρχαν τα έντομα. Με τη σειρά τους, τα κορυφαία αρπακτικά ζώα, όπως τα γεράκια, οι ερωδιοί και οι ψαραετοί που θηρεύουν τα εντομοφάγα ψαρόνια, τους βατράχους ή τον σολομό θα πεινούσαν χωρίς έντομα.

 

Η απώλεια ζωής εντόμων από την τροφική αλυσίδα δεν θα ήταν καταστροφική μόνο για την Άγρια Ζωή. Θα είχε επίσης άμεσες συνέπειες για την ανθρώπινη παροχή τροφής. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι και οι Βορειο-Αμερικανοί απωθούνται από την προοπτική να τρώνε έντομα, η οποία είναι περίεργη, καθώς καταναλώνουμε με άνεση γαρίδες (οι οποίες είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες). Οι αρχαίοι πρόγονοί μας σίγουρα θα είχαν φάει έντομα και, σε παγκόσμιο επίπεδο, η κατανάλωση εντόμων είναι ο κανόνας. Περίπου το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού τα καταναλώνει τακτικά, με την πρακτική πολύ συχνή στη Νότια Αμερική, την Αφρική και την Ασία και μεταξύ των αυτόχθονων λαών της Ωκεανίας.

 

Πρέπει να βελτιώσουμε τη νομική προστασία για σπάνια έντομα και τα ενδιαιτήματά τους. Τα σπάνια έντομα πρέπει να έχουν ίση σπουδαιότητα προστασίας με τα σπάνια πουλιά ή θηλαστικά. Επειδή είναι μικρά δεν σημαίνει πως είναι και ασήμαντα.

 

Ο πλανήτης μας έχει αντιμετωπίσει εξαιρετικά μέχρι τώρα την θύελλα των αλλαγών που έχουμε κάνει, αλλά θα ήταν ανόητο να υποθέσουμε ότι θα συνεχίσει να το κάνει. Ένα σχετικά μικρό ποσοστό των ειδών έχουν εξαφανιστεί μέχρι τώρα, αλλά σχεδόν όλα τα άγρια είδη υπάρχουν τώρα σε αριθμούς που είναι ένα κλάσμα της προηγούμενης αφθονίας τους, που υφίστανται σε υποβαθμισμένους και κατακερματισμένους βιότοπους και υπόκεινται σε μια πληθώρα συνεχώς μεταβαλλόμενων ανθρωπογενών προβλημάτων. Δεν αντιλαμβανόμαστε την πραγματική κατάσταση για να μπορούμε να προβλέψουμε πόση ανθεκτικότητα απομένει στα εξαντλημένα οικοσυστήματά μας ή πόσο κοντά είμαστε σε σημεία ανατροπής πέρα από τα οποία η κατάρρευση θα γίνει αναπόφευκτη.

 

Αυτό είναι ένα επεξεργασμένο, μικρό απόσπασμα από το Silent Earth: Averting the InsectApocalypse του Dave Goulson και έχει εκδοθεί από την Vintage. Διαβάστε μεγαλύτερο κομμάτι στα Αγγλικά εδώ:

https://www.theguardian.com/environment/2021/jul/25/the-insect-apocalypse-our-world-will-grind-to-a-halt-without-them?utm_medium=email&_hsmi=149973124&_hsenc=p2ANqtz-8vYI4J_jv1C7b8lgGJZTg-8EPkltrEC6G3Q46erw0L8OaAIHMV7PHGinaIikufg8wVy-nE6CbPz5rnNk-7yGS16x5AaQ&utm_content=149859780&utm_source=hs_email
Σκουπίδια και άγρια ζωή δεν συμβιβάζονται
28 May 2021


Όπου υπάρχουν άνθρωποι, υπάρχουν και σκουπίδια – στις άκρες του δρόμου, σε πάρκα, λίμνες, δάση, σχολεία και χώρους αναψυχής. Βρίσκονται ακόμη και στις αυλές μας!

Όχι μόνο είναι κακό για το περιβάλλον μας τα σκουπίδια, αλλά βλάπτουν σημαντικά την άγρια ​​ζωή και άλλα ζώα. Τα ζώα έχουν μια καταπληκτική αίσθηση όρασης και όσφρησης, η οποία μπορεί να τα προσελκύσει σε σκουπίδια όταν αναζητούν τροφή. Δεν έχουν κανέναν τρόπο να γνωρίζουν ότι τα σκουπίδια μας μπορεί να είναι επικίνδυνα για αυτά.

Τα σκουπίδια είναι επικίνδυνα για την άγρια ​​ζωή και τα κατοικίδια ζώα επειδή μπορούν:

1) Να κολλήσουν τα κεφάλια τους σε βάζα, κύπελλα ή άλλα είδη δοχείων που μυρίζουν φαγητό, προκαλώντας την ασφυξία ή την πείνα μέχρι θανάτου, όταν δεν είναι σε θέση να βγάλουν το δοχείο από το κεφάλι τους.

2) Να κοπούν σε κονσέρβες και σπασμένα γυαλιά και προκαλούνται τραυματισμοί που συνήθως είναι θανατηφόροι ή οδηγούν σε μόλυνση.

3) Να κολλήσουν τα κεφάλια τους ή άλλα μέρη του σώματός τους σε πλαστικούς δακτυλίους μεταφοράς 6 μπυρών, με αποτέλεσμα να είναι  δύσκολο για αυτά να κινηθούν ή να πετάξουν.

4)Να φάνε οικιακά απορρίμματα και καθαριστικά από κάδους απορριμμάτων που μπορεί να είναι τοξικά, προκαλώντας ακραίες ασθένειες ή θάνατο.

5) Να φάνε πλαστικό ή λατέξ (π.χ. μπαλόνια) που νομίζουν πως είναι τροφή, κάτι που μπορεί να τα κάνει να αρρωστήσουν ή να μπλοκάρουν το πεπτικό τους σύστημα και να τα κάνουν να λιμοκτονούν.

6) Να πιαστούν μέσα σε πλαστικές σακούλες, παθαίνοντας ασφυξία.

7) Να μπλεχτούν με κορδόνια, σχοινιά ή δίχτυα, πετονιές, κλπ και να μείνουν δέσμια καθώς είναι ανίκανα να ελευθερωθούν.


Όπως μας πληροφορείτο AIWC ( Ινστιτούτο Προστασίας της Άγριας Ζωής της Αλμπέρτα), δύο από τις πιο κοινές αιτίες τραυματισμών άγριας πανίδας που αντιμετωπίζουμε σχετίζονται άμεσα με τα σκουπίδια: (1) συγκρούσεις ζώων με οχήματα και (2) εμπλοκή ή κατάποση πετονιάς ψαρέματος. 

Τα σκουπίδια του δρόμου είναι πολύ επικίνδυνα και πολύ ελκυστικά για την Άγρια ​​Ζωή. Τα πουλιά, για παράδειγμα, μπορεί να διακινδυνεύσουν να σκοτωθούν από τα διερχόμενα οχήματα σε ένα δρόμο, για να αρπάξουν έναν πυρήνα μήλου ή ένα περιτύλιγμα καραμελών που κάποιος πέταξε έξω από το παράθυρο.

Τα υδρόβια πτηνά ή άλλα ζώα που ζουν σε λίμνες και ποτάμια μπορούν να καταπιούν ή να μπλεχτούν στην πετονιά που έμεινε πίσω, με συνέπεια να αρρωστήσουν ή να μην μπορούν να κολυμπήσουν, να πετάξουν ή να φάνε.



Θυμηθείτε: το να πετάξετε ακόμη και το μικρότερο κομμάτι τσίχλας μπορεί να είναι επικίνδυνο για ένα ζώο - μπορεί να κολλήσει στα φτερά ή τη γούνα του καθιστώντας την κινητικότητα δύσκολη ή αδύνατη.

Να μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να διατηρήσετε την άγρια ​​ζωή και άλλα ζώα ασφαλή από τα σκουπίδια:

  • ·       Ποτέ μην πετάτε τα σκουπίδια οπουδήποτε!
  • ·       Μαζέψτε τα σκουπίδια όπου τα συναντάτε και απορρίψτε τα σωστά.
  • ·       Βεβαιωθείτε ότι τα δοχεία απορριμμάτων και ανακύκλωσης διαθέτουν ασφαλή, σωστά τοποθετημένα καπάκια.
  • ·       Φροντίστε να ξεπλύνετε καλά τα δοχεία, τα μπουκάλια και άλλα ανακυκλώσιμα προϊόντα πριν τα απορρίψετε. Αυτό δεν θα προσελκύσει κάποιο ζώο από την μυρωδιά των υπολειμμάτων τροφών.
  • ·       Συνθλίψτε τα μεταλλικά κουτιά αναψυκτικών κλπ μόλις τα ξεπλύνετε και, ως πρόσθετη προφύλαξη, γυρίστε τον κρίκο προς το άνοιγμα, ώστε να κλείσει η τρύπα και να μην μπορεί να εισχωρήσει ακόμη και ένα πολύ μικρό ποντικάκι.
  • ·       Επανατοποθετήστε τα καπάκια σε πλαστικά δοχεία και βάζα μόλις ξεπλυθούν και είναι έτοιμα για ανακύκλωση.
  • ·       Κόψτε τους πλαστικούς δακτυλίους μεταφοράς κουτιών μπύρας, πριν τους ανακυκλώσετε.
  • ·       Δέστε κόμπο τις πλαστικές σακούλες ,στην μέση, πριν τις ανακυκλώσετε.
  • ·       Τα απομεινάρια οικιακών προϊόντων καθαρισμού και άλλες τοξικές χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στο σπίτι, χρειάζονται πολύ προσεκτική απόρριψη.
  • ·       Αποφύγετε να απελευθερώσετε μπαλόνια σε εκδηλώσεις.  Μπορεί να προκαλέσουν τον θάνατο στην Άγρια Ζωή, από εμπλοκή ή από κατάποση.
  • ·       Μοιραστείτε αυτές τις πληροφορίες και με άλλους.

 

Όπως πάντα, αν βρείτε τραυματισμένα ή ορφανά άγρια ​​ζώα, καλέστε την Προσκοπική Ομάδα Διάσωσης Άγριας Ζωής της περιοχής σας (www.wildliferescuescout.gr).

 

«Δεν είμαστε ιδιοκτήτες της Γης. Είμαστε αυτοί που την προσέχουμε. Την φροντίζουμε καθώς και όλα όσα βρίσκονται επάνω της. Και όταν τελειώσουμε με αυτό που κάνουμε, θα πρέπει να μείνει καλύτερη από ό, τι τη βρήκαμε. " Katherine Hannigan,συγγραφέας.

Χρήσιμες συμβουλές για φωτογράφιση της άγριας ζωής με σεβασμό προς τη φύση, από το μέλος και εθελοντή της BirdLife Cyprus, φωτογράφο άγριας ζωής Ben Porter.
31 Mar 2021

Η φωτογράφιση άγριας ζωής είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ευαισθητοποιήσει κανείς για τη βιοποικιλότητα και τη σημασία της. Ως φωτογράφοι, όμως, είναι πολύ σημαντικό να αποτελούμε το παράδειγμα και να διασφαλίζουμε ότι η ενασχόληση μας αυτή δεν έχει οποιεσδήποτε αρνητικές επιπτώσεις στα είδη που τόσο απολαμβάνουμε να φωτογραφίζουμε. Πιστεύω πως όλοι οι φωτογράφοι άγριας ζωής, από ερασιτέχνες μέχρι επαγγελματίες, πρέπει να ακολουθούμε έναν καθολικό κώδικα συμπεριφοράς που να βάζει την ευημερία των ζώων που φωτογραφίζουμε στο προσκήνιο, ώστε να μην επηρεάζονται τα ζώα από τυχόν απρόσεκτες συμπεριφορές. Παραθέτω πιο κάτω κάποιες από τις πιο σημαντικές συμβουλές που ακολουθώ για την ηθική φωτογράφιση της άγριας ζωής, συμβουλές οι οποίες έχουν υιοθετηθεί από πολλούς από τους κορυφαίους διαγωνισμούς και πλατφόρμες φωτογραφίας, όπως ο διαγωνισμός «Wildlife Photographer of the Year».

Μην ενοχλείτε

Κουκκουφκιάος © Ben Porter

Η σημασία του να είμαστε ήσυχοι, διακριτικοί και να επιδεικνύουμε ευαισθησία όταν φωτογραφίζουμε τη φύση είναι μάλλον αυτονόητη, όχι μόνο για να σιγουρευόμαστε ότι η άγρια ζωή γύρω μας δεν ενοχλείται από την παρουσία μας, αλλά και για να διασφαλίζουμε ότι άλλα άτομα γύρω μας μπορούν επίσης να την απολαύσουν. Είναι πολύ εύκολο να μπούμε στον πειρασμό να πλησιάσουμε λίγο πιο κοντά για να τραβήξουμε την τέλεια φωτογραφία ενός πουλιού ή ζώου, με κίνδυνο όμως να το τρομάξουμε και να απομακρυνθεί, όταν νιώσει απειλή. Παρόλο που μπορεί να μη φαίνεται τόσο σοβαρό εκείνη τη στιγμή, αυτή η ενόχληση μπορεί κατ’ ακρίβεια να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε ζώα που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα στην ενόχληση. Στην Κύπρο, για παράδειγμα, οι Αλυκές Λάρνακας και Ακρωτηρίου φιλοξενούν χιλιάδες Φλαμίνγκο κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα οποία είναι πολύ δημοφιλή με τους φωτογράφους. Ωστόσο, αυτά τα πουλιά ενοχλούνται εύκολα από ανθρώπους που εισέρχονται στις αλυκές σε μια προσπάθεια να τα πλησιάσουν και να πετύχουν την τέλεια φωτογραφία. Για τη λήψη αυθεντικών φωτογραφιών που αποτυπώνουν τις φυσικές συμπεριφορές των ζώων, χρειάζεται να παραμείνουμε σε ένα σημείο ήσυχα, να είμαστε υπομονετικοί και να αφιερώσουμε χρόνο, ώστε να μάθουμε καλά το ζώο που θέλουμε να φωτογραφίσουμε και να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες ενόχλησής του.

Σεβαστείτε τον νόμο

Χελιδόνια © Ben Porter

Οι περισσότερες χώρες έχουν θεσπίσει νόμους για την προστασία της άγριας ζωής, οι οποίοι πρέπει πάντοτε να τηρούνται. Θέλω να ελπίζω ότι οι περισσότεροι φωτογράφοι που ενδιαφέρονται για την άγρια ζωή αντιλαμβάνονται τους νόμους αυτούς ως κοινή λογική. Για παράδειγμα, η ενόχληση ενός πουλιού που φωλιάζει για σκοπούς φωτογράφισης είναι παράνομη. Συνήθως, αυτοί οι νόμοι είναι ακόμη πιο αυστηροί όταν πρόκειται για πολύ σπάνια και απειλούμενα είδη, και έτσι όσοι φωτογράφοι επισκέπτονται χώρες και δεν γνωρίζουν την εθνική νομοθεσία για την προστασία της άγριας ζωής, είναι καλύτερα να κάνουν μια προκαταρκτική έρευνα για να βεβαιωθούν ότι οι φωτογραφικές τους δραστηριότητες δεν παραβαίνουν οποιουσδήποτε εθνικούς νόμους.

Μην χρησιμοποιείτε ηχομιμητικές συσκευές

© Ben Porter

Στους φωτογραφικούς κύκλους, η χρήση ηχομιμητικών συσκευών είναι γενικά κατακριτέα, λόγω των επιπτώσεων που μπορεί να έχει στη συμπεριφορά των πουλιών ή των ζώων στα οποία στοχεύει. Η χρήση ηχομιμητικών συσκευών, ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ενόχληση στα πουλιά και επομένως δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. Ανάλογη της χρήσης ηχομιμητικών συσκευών είναι και η χρήση ομοιωμάτων αρσενικών πουλιών, τα οποία χρησιμοποιούνται για να δελεάσουν τα πουλιά κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου - ακόμη μια ανήθικη πρακτική, η οποία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται. Αντί να καταφεύγετε σε τέτοιες τεχνητές μεθόδους για σκοπούς μια καλής φωτογραφίας, ξοδέψτε αρκετό χρόνο έξω στο πεδίο, οξύνετε την παρατηρητικότητά σας και καλλιεργήστε την υπομονή σας, ώστε να είστε σε θέση να τραβήξετε φωτογραφίες που να μην επηρεάζουν τη φυσική συμπεριφορά των ειδών. Αν και η χρήση ηχομιμητικών συσκευών και ομοιωμάτων είναι παράνομη στην Κύπρο, υπάρχουν ερευνητές που μπορούν να χρησιμοποιήσουν αυτές τις τεχνικές για σκοπούς έρευνας, αφού λάβουν πρώτα ειδική άδεια από την αρμόδια αρχή.

Μην χρησιμοποιείτε ζωντανά δολώματα

Στρειδοφάγος © Ben Porter

Εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο παρέχουν στα άγρια πουλιά παντός είδους συμπληρωματική τροφή καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους με σκοπό να προσελκύσουν την άγρια ζωή στους κήπους τους και να βοηθήσουν τα πουλιά κατά τους ψυχρούς χειμερινούς μήνες. Η φωτογράφιση άγριων ζώων χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους δολώματα είναι αρκετά αποδεκτή μέθοδος από πλευράς ηθικής, αν και ορισμένοι φωτογράφοι αμφισβητούν τη «γνησιότητά» της. Είναι άραγε εντάξει, για παράδειγμα, να πάρουμε ένα νεκρό ζώο που βρήκαμε στον δρόμο και να το τοποθετήσουμε σε μια περιοχή για να προσελκύσουμε αρπακτικά πουλιά για σκοπούς φωτογράφισης; Θεωρώ πως ναι, αρκεί να μη θέτει σε κίνδυνο τα άγρια πουλιά. Ωστόσο, κάτι που είναι αναμφισβήτητα ανήθικο είναι η χρήση οποιουδήποτε ζωντανού δολώματος για να προσελκύσουμε την άγρια ζωή για τον σκοπό αυτό. Αυτή η πρακτική είναι αθέμιτη και καθόλου αποδεκτή. Η ηθική λήψη φωτογραφιών θα πρέπει πάντα να είναι υψίστης σημασίας για κάθε φωτογράφο άγριας ζωής. (Εδώ πρέπει να σημειώσω πως το τάισμα, όταν γίνεται με σκοπό τη σύλληψη και θανάτωση άγριων πουλιών, απαγορεύεται δια νόμου στην Κύπρο).

Να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί κατά την αναπαραγωγική περίοδο των πουλιών

Πευκοδρυοκολάπτης © Ben Porter

Η περίοδος αναπαραγωγής είναι μια πολύ ευαίσθητη περίοδος για την πτηνοπανίδα και πρέπει να λαμβάνετε μεγάλη προσοχή για να διασφαλίζετε ότι δεν ενοχλείτε τα πουλιά και ότι δεν επηρεάζετε την ικανότητά τους να αναπαράγονται. Ίσως κάποιος που τώρα ξεκινά να ασχολείται με την φωτογράφιση άγριας ζωής να μην είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται πότε ενοχλούνται τα πουλιά από την ανθρώπινη παρουσία. Το κλειδί είναι να δίνετε προσοχή στη συμπεριφορά των πουλιών. Εάν, για παράδειγμα, βρείτε μια ενεργή φωλιά, υποθέστε ότι οι γονείς βρίσκονται κάπου κοντά και μετακινηθείτε σε μια ασφαλή απόσταση για να παρακολουθήσετε τη συμπεριφορά τους. Αν δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί την παρουσία σας, τότε είστε εντάξει! Εάν όμως σας έχουν αντιληφθεί, καλύτερα να αποχωρήσετε και να τα αφήσετε στην ησυχία τους. Ορισμένα είδη είναι πολύ πιο ευαίσθητα από άλλα, ιδιαίτερα κατά την αναπαραγωγική περίοδο. Στην Κύπρο, τα παρυδάτια πουλιά, όπως το Νανοπλουμίδι που φωλιάζει στο Lady’s Mile και στην παραλία Spyros Beach (περιοχή Κασιάνες), είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στην ανθρώπινη ενόχληση κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου. Ευάλωτα είναι επίσης και διάφορα είδη αρπακτικών πουλιών, όπως ο Γύπας, που φωλιάζουν σε παράκτιους ή ορεινούς γκρεμούς.

Εν κατακλείδι...

Ενώ υπάρχουν πολλές ακόμη συμβουλές που θα μπορούσα να αναφέρω, αυτοί οι πέντε κανόνες είναι μια καλή αρχή για να διασφαλίσουμε ότι η φωτογράφιση άγριας ζωής γίνεται με ηθικό τρόπο χωρίς αρνητικό αντίκτυπο. Εάν πιάσετε τον εαυτό σας να αναρωτιέται κατά πόσο είναι ηθικό αυτό που κάνετε, τότε πιθανότατα δεν είναι. Έχοντας την ευημερία της άγριας ζωής ως προτεραιότητα κατά τη διάρκεια των φωτογραφικών σας εξορμήσεων, αποτελείτε παράδειγμα προς μίμηση και διασφαλίζετε ότι όλοι μπορούν να συνεχίσουν να απολαμβάνουν την ενασχόληση αυτή.

Η διάσωση μιας αλεπούς
14 Mar 2021

Οι αλεπούδες είναι από τα πιο κοινά Άγρια Ζώα, που συναντάμε όχι μόνο σε εξοχικές τοποθεσίες αλλά κυρίως γύρω από τις κατοικίες του ανθρώπου.  Και βέβαια, παρά το γεγονός ότι ζει κυριολεκτικά δίπλα μας, η ζωή της παραμένει μυστηριώδης, έτσι διαστρεβλωμένη όπως μας παραδίδεται από τους μύθους. Η αλεπού είναι συγγενής του λύκου, του τσακαλιού και του σκύλου, είναι σαρκοβόρο τετράποδο με πλούσιο κοκκινωπό τρίχωμα, μυτερό ρύγχος και φουντωτή ουρά. Αντίθετα όμως με τα ξαδέλφια της που ζουν σε αγέλες, η αλεπού προτιμά τη μοναξιά και μόνο όταν μεγαλώνει τα παιδιά της φτιάχνει προσωρινές κοινότητες, οι οποίες παραμένουν αθέατες ζώντας μέσα σε υπόγεια λαγούμια.

Επειδή συχνάζει σε κατοικημένες περιοχές, πολλές φορές πέφτει θύμα ατυχημάτων (αποτελεί το 28% των ζώων σε τροχαία) ή παγίδων και δίνει την δυνατότητα στους ανθρώπους να την παρατηρήσουν καλά.



Στις 7 Ιανουαρίου 2021, στην άκρη του δρόμου προς την Ανάβυσσο, ο κ Πέτρος Μπίκας εντοπίζει μια τραυματισμένη αλεπού από αυτοκίνητο.  Σε συνεννόηση με την κα Μυρέλλα Πολίδου, εκπαιδευμένο μέλος της  Προσκοπικής Ομάδας Διάσωσης Άγριας Ζωής και βαθμοφόρο του 1ου Συστήματος Ναυτοπροσκόπων Σαρωνικού, ειδοποιούν την Οργάνωση περίθαλψης Άγριας Ζωής ΑΝΙΜΑ.  Μεταφέρουν την αλεπού και με την βοήθεια του κτηνίατρου κ Νίκου Παυλόπουλου, την παραδίδουν στην κα Καίτη Αλευρά, εθελόντρια της ΑΝΙΜΑ.

 Η αλεπού της Αναβύσσου έχει κατάγματα σε δύο πόδια και κτύπημα στο κεφάλι.  Οι «αποκαταστάτες» της ΑΝΙΜΑ καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια να την θεραπεύσουν και σε λίγες μέρες μεταφέρεται σε αρκετά καλή κατάσταση, στον χώρο φιλοξενίας και αποθεραπείας ζώων, στον Βοτανικό Κήπο Διομήδους, στο Χαϊδάρι.  Μετά από  60 μέρες η αλεπού ήταν σε πολύ καλή κατάσταση, έτοιμη για επανένταξη στην περιοχή που βρέθηκε.

Νάναι καλά όσοι την νοιάστηκαν και την φρόντισαν!

 

Τι να κάνετε αν σας τύχει να βρείτε μια αλεπού τραυματισμένη ή άρρωστη.

Αν βρείτε μια τραυματισμένη αλεπού, χωρίς να την πλησιάσετε πάρα πολύ κοντά, παρακολουθήστε πρώτα για να δείτε σε πόσο άσχημη κατάσταση βρίσκεται.  Στη συνέχεια, αν είναι δυνατόν, μεταφέρετέ την σε έναν κοντινό κτηνίατρο ή σε μια Οργάνωση Περίθαλψης άγριας ζωής. Στην Αττική υπάρχει η οργάνωση ΑΝΙΜΑ που περιθάλπει τουλάχιστον 20 αλεπούδες κάθε χρόνο (τηλ. 6972664675).

Τα άγρια ζώα συνήθως κρύβουν πολύ καλά, ότι είναι άρρωστα. Ωστόσο, υπάρχουν προφανείς ενδείξεις ότι ένα ζώο είναι άρρωστο ή τραυματισμένο, όπως: Χωλότητα, Προφανείς πληγές ή αιμορραγία, Προβλήματα στάσης ή αδυναμία στάσης, Πρόβλημα με το κράτημα του κεφαλιού ψηλά, Δυσκολία αναπνοής, Νωθρότητα: δεν απομακρύνεται όταν πλησιάζουμε, Ελλιπής αντίδραση σε ερεθίσματα, Αδυναμία, Έλλειψη γούνας σε περιοχές του σώματος ή ψώρα, κηλίδες κοπράνων στο πίσω μέρος, Σημάδια εγκεφαλικής βλάβης όπως περπάτημα σε κύκλους, κλπ

Ένα ζώο με οποιαδήποτε από αυτές τις καταστάσεις πρέπει να προσεγγίζεται μόνο από εκπαιδευμένα άτομα. Εάν θέλετε να βοηθήσετε το ζώο, μην προσπαθήσετε να χειριστείτε το ζώο μόνοι σας. καλέστε έναν αποκαταστάτη άγριας ζωής για συμβουλές.

Να είστε πολύ προσεκτικοί όταν πλησιάζετε το ζώο, μπορεί να γρατσουνίσει και να δαγκώσει όταν φοβάται, ειδικά εάν είναι τραυματισμένη, γι’ αυτό χρησιμοποιείστε μια μεγάλη πετσέτα ή κουβέρτα για να την σκεπάσετε ολόκληρη και να την πιάστε.

Μεταφέρετε μια αλεπού μόνο εάν είστε βέβαιοι ότι μπορείτε να το κάνετε χωρίς κίνδυνο για τον εαυτό σας ή τους άλλους. Βεβαιωθείτε ότι κρατάτε επίσης το ζώο μακριά από το πρόσωπό σας και έχετε δέσει με επίδεσμο (σαν φίμωτρο) το στόμα της, για να μην μπορεί να σας δαγκώσει.

Προσέξτε σε επικίνδυνες τοποθεσίες, όπως σε πολυσύχναστο δρόμο. Παρακολουθήστε πρώτα από απόσταση για να δείτε αν το ζώο είναι ακόμα ζωντανό, ζητήστε βοήθεια εάν δεν μπορείτε να το φτάσετε με ασφάλεια.(βλέπε άρθρο μας: https://www.wildliferescuescout.gr/el/normal/9/ViewBlogArticle)




Εάν είναι ασφαλές να πιάσετε και να χειριστείτε την τραυματισμένη αλεπού, τότε, φορώντας κατάλληλα γάντια, τοποθετήστε την γρήγορα σε ένα ασφαλές, γερό χαρτόκουτο  με οπές εξαερισμού, επενδεδυμένο με πετσέτα ή εφημερίδα ή καλύτερα σε ένα κουτί μεταφοράς γάτας ή σκύλου (pet carrier),αν υπάρχει. Κατά την μεταφορά να είστε πολύ προσεκτικοί!

 Πλύνετε καλά τα χέρια σας μετά το χειρισμό ενός ζώου.

 

Τέλος, όταν εντοπίσετε ένα νεκρό ή τραυματισμένο ζώο, μπορείτε να καταγράψετε το περιστατικό στο https://www.paratiro.gr/ και να καταγράψετε το περιστατικό (ΝΕΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ) αφού κατεβάσετε την εφαρμογή στο κινητό σας. Το «ΠΑΡΑΤΗΡΩ» είναι μια πρωτοβουλία, που στόχο έχει να εγκαθιδρύσει ένα πανελλήνιο, αξιόπιστο σύστημα καταγραφής και παρακολούθησης των αιτιών θνησιμότητας της άγριας ζωής από ανθρωπογενή αίτια με την εφαρμογή της Επιστήμης των Πολιτών. Με αυτόν τον τρόπο πληροφορίες για κάθε μοναδικό περιστατικό τραυματισμού ή θανάτου άγριου ζώου σε όλη την Ελλάδα καταχωρούνται στην ηλεκτρονική πλατφόρμα του «ΠΑΡΑΤΗΡΩ» και ομαδοποιούνται ανάλογα με το είδος του ζώου, το αίτιο τραυματισμού ή/και θανάτου και την περιοχή στην οποία βρέθηκε (ΧΑΡΤΗΣ). Παράλληλα, η επιστημονική ομάδα του "ΠΑΡΑΤΗΡΩ" επεξεργάζεται τα δεδομένα και εξάγει σημαντικά συμπεράσματα για τις απειλές που αντιμετωπίζει η άγρια ζωή εξαιτίας ανθρώπινων δραστηριοτήτων.

Δηλητηριασμένα Φοινικόπτερα από κυνηγετικά μολύβδινα σκάγια, στους υγρότοπους της Χαλκιδικής
26 Feb 2021

 Από "παράδεισος" των φλαμίνγκο, που ανακάλυψαν την λιμνοθάλασσα του Αγίου Μάμα στη Χαλκιδική ως την πρώτη αναπαραγωγική αποικία πέρυσι, τελικά η περιοχή μετατρέπεται σε εφιάλτη τους, καθώς δεκάδες φοινικόπτερα έχουν πεθάνει στην περιοχή το τελευταίο διάστημα από δηλητηρίαση.

Πάνω από 30 περιστατικά Φοινικοπτέρων* που εντοπίζονται νεκρά ή βαριά άρρωστα στους προστατευόμενους υγροτόπους του Αγίου Μάμα Χαλκιδικής (3),της Επανομής (2) και του Αγγελοχωρίου (1) με εμφανή συμπτώματα δηλητηρίασης από μόλυβδο, εξαιτίας της κατάποσης μολύβδινων σκαγιών. Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν καταγραφεί 30 θάνατοι Φοινικόπτερων, πολλά ακόμη εντοπίστηκαν σε άσχημη κατάσταση, ενώ εκτιμάται ότι υπάρχουν ακόμη περισσότερα νεκρά πουλιά που δεν έχουν εντοπιστεί μέσα στη βλάστηση και στους κολπίσκους των υγροτόπων.


Ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία και η Δράση για την Άγρια Ζωή (συνεργάτης Π.Ο.Δ.Α.Ζ.), απευθύνουν με επιστολή τους αίτημα προς τις αρμόδιες αρχές για ανάληψη άμεσης δράσης για την πάταξη της παράνομης χρήσης μολύβδινων σκαγιών για τη θήρα στους υγροτόπους. Στην Ελλάδα, η χρήση μολύβδινων σκαγιών στους υγροτόπους έχει απαγορευτεί ήδη από το 2013, ακριβώς λόγω της υψηλής τοξικότητας του μολύβδου και των σοβαρών επιπτώσεών του στην άγρια ζωή, αλλά και στην ανθρώπινη υγεία. Επιπλέον, τον περασμένο Νοέμβριο υπερψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η καθολική απαγόρευση της χρήσης μολύβδινων σκαγιών στους ευρωπαϊκούς υγροτόπους, ανοίγοντας το δρόμο για την πανευρωπαϊκή απαγόρευση της χρήσης ενός τόσο τοξικού παράγοντα για τη δημόσια υγεία, τα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα.

«Τα περισσότερα πουλιά έχουν εντοπιστεί στον Άγιο Μάμα (3)και λίγα άτομα στην Επανομή (2), το Αγγελοχώρι (1) και στη διαδρομή μεταξύ αυτών των υγροτόπων, καθώς τα πουλιά μετακινούνται μεταξύ αυτών των περιοχών για να τραφούν. Όλα τα φοινικόπτερα που φτάσανε στις εγκαταστάσεις μας για περίθαλψη είναι με συμπτώματα μολυβδίασης, ενώ τόσο οι νεκροψίες που έχουμε διεξάγει, όσο και οι ακτινογραφίες, δείχνουν ότι έχουν καταπιεί σκάγια» ,αναφέρει η Πηνελόπη Καραγιάννη, ορνιθολόγος της εθελοντικής οργάνωσης Δράση για την Άγρια Ζωή.


Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε, ο Σταύρος Καλπάκης από την Δράση για την Άγρια Ζωή, τα προστατευόμενα αυτά και άγριας ομορφιάς πτηνά βρέθηκαν δηλητηριασμένα από μόλυβδο που περιείχαν κυνηγετικά σκάγια, τα οποία και κατάπιαν. Από τα τέλη Ιανουαρίου που παραλάβαμε τα δύο πρώτα φοινικόπτερα με συμπτώματα δηλητηρίασης, έως σήμερα έχουμε νοσηλεύσει στις εγκαταστάσεις μας συνολικά 9 πουλιά. Όλα τους είχαν καταπιεί σκάγια. Στην ακτινογραφία φαίνονται τα σκάγια στο στομάχι του πουλιού. Δεν είναι πυροβολημένο καθώς η νεκροψία έδειξε ότι τα είχε καταπιεί», σημείωσε ο Σταύρος Καλπάκης.

«Σημειώνουμε ότι στον υγρότοπο του Αγίου Μάμα (3), ο οποίος αποτελεί Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδα, κατέστη πέρυσι δυνατή για πρώτη φορά στην Ελλάδα η αναπαραγωγή Φοινικόπτερων. Πρόκειται για την πρώτη επιτυχημένη προσπάθεια μετά από επανειλημμένες προσπάθειες σε διάφορους υγροτόπους που απέτυχαν κυρίως λόγω ανθρωπογενών οχλήσεων στην αποικία. Είναι πραγματικά απογοητευτικό να ματαιωθεί μια τέτοια θετική εξέλιξη, από την επιμονή μιας μερίδας συμπολιτών μας να περιφρονεί την περιβαλλοντική νομοθεσία και να δρα κατά βούληση», αναφέρει η Πρόεδρος του Φορέα Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου, Αθηνά Παναγιώτου.


Επικινδυνότητα του μολύβδου

Ο μόλυβδος χρησιμοποιείται σε σκάγια και αλιευτικά εργαλεία εδώ και δεκαετίες, παρά τη γνωστή σοβαρή επίπτωση που έχει στην ανθρώπινη υγεία, τη φύση και την άγρια ζωή. Τα μολύβδινα σκάγια είναι ουσιαστικά μικρά σφαιρίδια που κατά την εκπυρσοκρότηση διασπείρονται. Εξαιτίας αυτού, μόνο ένας μικρός αριθμός σκαγιών εισέρχεται στο σώμα του θηράματος, με τα υπόλοιπα να καταλήγουν στο έδαφος ή τις υδάτινες επιφάνειες. Σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων (ECHA) περίπου 21.000-27.000 τόνοι μολύβδου καταλήγουν στο περιβάλλον ετησίως από αυτή τη χρήση.

Τα σκάγια αυτά, που καταλήγουν στον πυθμένα των υγροτόπων ή στην επιφάνεια του εδάφους, καταναλώνονται στη συνέχεια από υδρόβια πουλιά, όπως οι κύκνοι, οι πάπιες, οι χήνες και τα φοινικόπτερα. Αυτό συμβαίνει διότι τα μπερδεύουν με χαλίκια, τα οποία συνηθίζουν να καταναλώνουν για τη διευκόλυνση της πέψης, ή με σπόρους. Ο ECHA εκτιμά ότι πάνω από ένα εκατομμύρια πουλιά πεθαίνουν ετησίως από την πρόσληψη μολύβδου.


«Το γεγονός ότι καταγράφονται συνεχώς περιστατικά νεκρών πουλιών εξαιτίας μολυβδίασης σημαίνει ότι ακόμα και σήμερα, οκτώ ολόκληρα χρόνια από την κατάργηση της χρήσης μολύβδινων σκαγιών στους υγροτόπους, υπάρχουν ακόμα κυνηγοί που τα χρησιμοποιούν παραβιάζοντας την εθνική νομοθεσίακαι αδιαφορώντας για τις εξελίξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο», αναφέρει η Υπεύθυνη Πολιτικής της Ελληνικής ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗΣ Εταιρείας, Κωνσταντίνα Ντεμίρη.

Για τους λόγους αυτούς, η Ελληνική ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία, η Δράση για την Άγρια Ζωή και ο Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Θερμαϊκού Κόλπου ζητούν να εντατικοποιηθούν οι έλεγχοι για τη θήρα στους υγροτόπους της Κεντρικής Μακεδονίας, αλλά και πανελλαδικά, ώστε να επιβληθεί η τήρηση της νομιμότητας και να μην επαναληφθούν ανάλογα περιστατικά στο μέλλον.

 

*Το μεγάλο φλαμίνγκο ή κοινώς κοινό φοινικόπτερο ή φοινικόπτερος ρόδινος (Phoenicopterus roseus) είναι ένα μεγάλο είδος φλαμίνγκο που απαντά και στον ελλαδικό χώρο. Ζει στους υγρότοπους των παράκτιων χωρών της Μεσογείου, την Αφρική, την Ινδική υποήπειρο και την Μέση Ανατολή